مَهوش : 1- (= ماه وش)، ( ماه وش؛ 2- (در قديم) (شاعرانه) مانند ماه؛ 3- (به مجاز) زيبارو.

مَهيا : (اوستایی)، بزرگ.

مه‌ياس : (مَه = ماه + یاس)، 1- ماهی که چون گل یاس است؛ 2- یاسی که چون ماه است؛ 3- (به مجاز) زیباروی و با طراوت.

مَهيسا : (مَهي+ سا (پسوند شباهت)) (= مهسا)، ش مَهسا.

مَهِیلا : (عربي) 1- حرکت آهسته، روان؛ 2- از واژه های قرآنی (در سوره ی مزمّل).

مهين : 1- بزرگترين (از نظر سال)؛ 2- (در قديم) بزرگتر، بزرگترين (از نظر مقام و رتبه و ارزش). [اين نام چنانچه به فتح اول (مَهين) mahin تلفظ شود مركب از (مَه = ماه + ين (پسوند نسبت)) مي‌باشد و منسوب به ماه است].

مهين‌دخت : 1- (مِهين + دخت = دختر)، دختر بزرگ و بلند قدر؛ 2-(مَهين+ دخت = دختر)، دختر ماه‌گونه، 3- (به مجاز) زيبارو.

ميترا : (اوستايي) 1- مهر، خورشيد؛ 2- پيمان؛ 3- (= مهر)، مهر.

مَيسا : (عربي، مَيساء) زني كه با برازندگي و تكبّر راه مي‌رود، متكبر و با تبختر راه مي‌رود.

مَيسون : (عربي) وزين، با وقار، بردبار، گرانمايه.